Gestaag...

De voorbereidingen op de tocht vorderen gestaag. Gisteren geprobeerd mijn fiets in de doos te krijgen. Dat lukte eigenlijk heel goed. Ik heb danook maar besloten de doos gelijk helemaal dicht te maken. Dat is een zorg minder. Het nadeel van een doos is, dat het grondpersoneel op de luchthaven dat vaak als een gemakkelijk opstapje ziet om bij de andere bagage te komen. Ze klimmen en klauteren er gewoon over heen. Ze herkennen het gewoon niet " als fiets"...
Vanmiddag ( zaterdag ) naar de opening van de tentoonstelling geweest van Hans in Schoonhoven. Veel bekenden gezien. En nog meer bekende foto's. De meeste kende ik uiteraard al. Maar het is goed om ze nog eens helemaal bij elkaar te zien hangen. Zwart/wit en kleur. Alemaal even mooi. Het doet me meer en meer verlangen om nu maar af te reizen. Even alles achter me laten en terug naar mezelf. Maar dat zal niet meevallen. De problemen van en rond Siva stapelen zich op. Het is ongelooflijk hoezeer alle problemen zich in één persoon kunnen concentreren. En dat, zonder dat hij er echt iets aan kan doen. Ik hoop dat zijn leven en dat van Nithursa en Vithursa bij mijn terugkomst eind mei, zich in een rustiger vaarwater zullen bevinden.